Nie istnieje nic takiego, czego by sztuka nie mogła wyrazić – tak podobno uważał Oscar Wilde. Młodzi twórcy z Polski i Ukrainy postanowili wykorzystać sztukę współczesną do „rozpracowania” odmienności oraz podobieństw między swoimi kulturami.
Pracowali nad etiudami filmowymi, projektami multimedialnymi i muralami. W swoich pracach budowali indywidualne sposoby postrzegania. Otwierali się na odrębność kulturową i artystyczną sąsiada. Swoją twórczość zaprezentowali podczas wernisaży w Rzeszowie i we Lwowie.
Pracę artystów łączyli z pracą managerów, organizatorów oraz specjalistów do spraw promocji: tworzyli katalogi dokumentujące powstałe prace, promowali projekt w Internecie i mediach społecznościowych. Twórczą „bazą” były dla nich historie własnych rodzin: babć, dziadków, krewnych.
Okazało się, że każda z nich jest kopalnią wiedzy nie tylko o historii kraju, świata, własnej kultury, ale przede wszystkim o… samym sobie.
