Jak sprawić, żeby tolerancja nie była pustym hasłem, pokonywanie barier stało się codziennością, a rozmowy w obcym języku zamiast stresującą wiecznością były chwilą przyjemności? Najlepiej zagrać Szekspira!
Bo nic tak nie łączy, jak dzieła tego najsłynniejszego dramaturga, znanego z takich fraz jak „Być albo nie być” czy „Mów szeptem, jeśli mówisz o miłości”. Przekonali się o tym uczniowie z Polski i Litwy, którzy podczas intensywnego tygodniowego spotkania w Gdańsku nie tylko odwiedzili Urząd Miasta czy wzięli udział w debacie na temat uchodźców, ale również odwiedzili Teatr Szekspira.
To chyba ta wizyta zainspirowała ich do wspólnej pracy nad najsłynniejszym dramatem Anglika. Publiczne przedstawienie fragmentów „Romea i Julii” młodzi ludzie zaprezentowali w języku angielskim, w pięknych strojach i muzyce z tamtej epoki oraz z elementami tańca. Uczniowie-aktorzy w dużej mierze sami aranżowali scenę, dekorację, zorganizowali kostiumy, a przede wszystkim wzięli udział w licznych i intensywnych próbach.
A efekty? Wspomnijmy tylko o trzech: zachwyt publiczności, zacieśnienie przyjaźni polsko-litewskiej oraz wzrost świadomości młodych, jak wiele zależy od nich samych. Niech żyje sztuka i jej uniwersalna moc!
