Są kwiaty w grudniu, słońce. I deklaracje: dziadek, babcia, ciocia pochodzą z Polski. Tylko samych Polaków często brak…
Oczywiście – nie przez trzy miesiące, od października, gdy do Izraela jedzie spora grupa polskiej młodzieży, by studiować na Uniwersytecie w Tel Awiwie. Wcześniej przez dwa tygodnie młodzi Polacy poznają się z rówieśnikami z Izraela w Warszawie, na warsztatach, dyskusjach… Ale pobyt w tym wyjątkowym kraju, znanym z Biblii, legend, opowieści – to chyba robi największe wrażenie.
„Cały projekt był trochę jak sen: kwiaty i słońce w grudniu, wędrówki po Jerozolimie, dziesięć minut do piaszczystej plaży i pyszne jedzenie” – wspominała swoje trzy miesiące zagranicą Agata Bicz. „Chodzę tu na Queer Arab Nights, pomagam w centrum uchodźców z Erytrei, studiuję reprezentacje Auschwitz w kulturze współczesnej – i wciąż nie wiem, na czym buduje się ta tożsamość. Widzę tylko, jak bardzo można się w niej zakochać. Wrócę tu!” – zarzeka z kolei Ola Wasilewska. Pozazdrościć… Nie, nie zazdrościć: aplikować do udziału w programie!
