Polsko-litewskie poszerzanie horyzontów
Projekt zrealizowało 24 studentów Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego, doktorantów Wydziału Nauk Historyczno-Pedagogicznych oraz działaczy litewskiej organizacji pozarządowej Vilniaus Miesto Valkatų Klubas (Klub Włóczęgów Wileńskich).
Głównym celem przedsięwzięcia była integracja młodych ludzi z Polski i Litwy oraz wymiana refleksji na temat różnic między społeczeństwami polskim i litewskim, szczególnie w odniesieniu do obywatelskości. Inicjatywa miała charakter naukowy, jednak uczestnicy korzystali z metod edukacji pozaformalnej. Studenci i młodzi aktywiści angażowali się we wszystkie działania projektowe, od opracowywania założeń aż po upowszechnianie rezultatów.
W trakcie projektu odbył się szereg warsztatów, debat, konferencji i rozmów. Udział w projekcie był dla polskich studentów i doktorantów szansą na poszerzenie swoich horyzontów i wykorzystanie wiedzy w praktyce. Młodzież z Polski i Litwy nabyła również umiejętności związane z prowadzeniem badań, realizacją projektów, przygotowywaniem publikacji i wykorzystywaniem narzędzi multimedialnych.
Rezultatem dyskusji i warsztatów było 11 artykułów naukowych dotyczących różnych aspektów obywatelskości. Nad tekstami w parach pracowali studenci z Polski i Litwy, co sprzyjało pogłębieniu integracji między uczestnikami projektu.
Temat tekstów określali sami zainteresowani. Poruszono takie zagadnienia, jak: lojalność wobec kraju pochodzenia czy sens kosmopolityzmu. Artykuły zebrano w elektronicznej publikacji, zilustrowanej materiałami dostępnymi w internecie po wykorzystaniu kodu QR. Dzięki zaangażowaniu uczestników oraz rozgłosowi, jaki zyskał projekt, udało się także pozyskać sponsorów, którzy sfinansowali wydanie wersji papierowej.
Dlaczego warto po nią sięgnąć? Nie tylko ze względu na wysoką jakość tekstów, ale także świeże spojrzenie na kwestie tożsamości. Co więcej, wykorzystanie kodów QR w publikacji naukowej stało się przyczynkiem do dyskusji na temat innowacyjnych metod badawczych na kierunkach humanistycznych. – Społeczność akademicka zobaczyła też, że da się realizować jakościową naukę w sposób nieformalny – podsumowuje koordynator projektu Mateusz Sikora.